Hayal ettiğim gibi olmadı. İstanbul'a döndükten sonra her gün burada olur, bir şeyler yazarım diye düşünüyordum. Ama işte insanın hayatı ekşınlı olmasın, zaman bulamadım. :D
Şimdi böyle ekşın dediğime bakmayın, anlatsam neler yaptığımı güler geçersiniz. Arkadaşımın kınası oldu 3 gün kendime gelemedim sonrasında. hdkshfks Bu arada da dershane başladı ve benim şansıma hoca herkese ceza olarak normalde 10.00-14.00 olan programı değiştirdi ve artık 10.00-18.30 arası orada sürünüyorum. Özel dershanenin bir yandan iyiliği olurken bir yandan da insanın hayat enerjisini sömürüyor işte.
Bu aralar çok şükür mutluyum. Hayatım bir düzene girdi. İnsanları takmamayı öğrendim. Dershanede de kendime çok tatlı iki arkadaş buldum. Kızıltoprak semtini ezberlemeye ve yeni yerler keşfetmeye başladım. Test çözmeye verdim kendimi, arada da kitap okuyorum. Durmadan müzik dinliyorum, yiyecek bir şeyler yapıyorum. Kendime sonunda bir meslek belirleyebildim. Halkla İlişkiler okumak istiyorum. Son sene kendime meslek bulan ilk insan olabilirim. kfhfhlsflks
Lisenin başında, hatta ilk okul zamanlarımda bile kendime bir türlü meslek yakıştıramadım ben. Herkes "Canım, ileride ne olmak istiyorsun?" derken, ben her zaman "Daha kendime bir hedef belirlemedim." dedim. Sonra başlasın yadırgamalar... Tamam lisede bir derece ama orta okuldaki bir insanın üzerine bu kadar gidilir mi?
Neyse konumuz bu değil, ben bu blogun tek yorumcusu Shika Chan için meslek hakkında yazı yazacağım. Emin ol ben bu konuda sana yardımcı olacak en son kişilerden biriyim, çünkü hedefimi ancak geçen hafta tam olarak bulabildim. :D
Şimcik... Bir insanın meslek bulabilmek için her zaman kendini tanıması gerekir derler. Ben kendimi hiçbir zaman tanıyamadığım için bu şekilde bakmıyorum. Bir insan, her zaman, ama her zaman neyden hoşlanıyorsa, neyden zevk alıyorsa önce o alanlara yönelmeli. Para durumuna asla bakmamalı bence. Yani kızsa. :D Sonuçta biz ev geçindirmeyeceğiz ki.
Zevk alacağın mesleklere bakacaksın, baktın hiçbiri sana uymuyor o zaman bekleyeceksin. Sayısal yapamıyorsan kendini doktor olmak için zorlamaya kalkmayacaksın. Boşu boşuna kendini yıpratmış olursun.
İçine sinmeyen bir meslek varsa onu hedef olarak seçmeyeceksin, içine sinene kadar gerekirse hedefsiz dolaşacaksın. Mesleklere bakarken olumsuz yönlerine de bakacaksın ki tamamen kusursuzmuş gibi görme. Mümkünse o meslekten insanlarla görüşeceksin, konuşacaksın, sorularını soracaksın.
Ve benim en sinir olduğum şey, asla ismine bakınca saygı duyulsun diye meslek seçme. Ben avukatım, ben doktorum demek için meslek sahibi olma. Seçmek istediğin bir meslek varsa kimsenin dediğini umursama. Onun her zaman arkasında dur. Onun için her şeyi yap. Asla peşini bırakma.
Umarım yardımcı olmuştur. Sen şu an kaçıncı sınıftasın? Eğer 12.sınıf değilsen hiç kasılmana gerek yok. Rahat ol yani. ^^
Eleanor
Komik gelebilir ama liseye yeni başlıyorum.
YanıtlaSil6 & 7. sınıfı yan gelip yatarak atlattım, karnemde 3-4 ne ararsan vardı. 8. sınıfta kitaplara şöyle bir bakayım dedim ve puf! 6-7. sınıftaki notların da sınava etki etmesine ve ateist kafamla dinden 4 yanlış yapmama rağmen bir şekilde o sınavdan 470 almayı başardım. Nasıl diye sorma çünkü ben de bilmiyorum ksjhkfjhsdf.
Şimdi de annem tutturdu bir "Doktor ol doktor ol" diye. Yahu ben insanları sevmiyorum bir kere, nasıl doktor olacağım ki?
İtirafta bulunayım, "Tamam, insanları sevemeyebilirsin ama en azından kendini sev. İşin ucunda iyi maaş var." diye düşündüğüm bile oldu. Ama kendini sevmek de bir yere kadar, çünkü bu işi yapmak büyük sabır gerektiriyor. İnsanlardan hoşlanmayan birinin tüm gününü insanlarla uğraşarak geçirmesi akla sığar mı?
Annem işin sadece maddi yönüne bakıyor ve beni maddiyata göre yönlendirmeye çalışıyor ama eğer yanlış şeyler olursa hayatı kararan ben olacağım, annem değil. Bunu hiç düşünmüyor. (Kendi annesi küçükken doktorları övüp duruyormuş, şimdi aynısını bana yapıyor.)
Şu sivilce olayı için doktora gidene kadar üzerimde büyük baskı vardı. Cildime bakan dermatolog işinden hoşlanmıyor gibi görünüyordu, ben de muhabbet olsun diye sordum,
"İşinizden memnun musunuz? Annem bana sürekli doktor ol deyip duruyor da, merak ediyorum."
Kadın hiç düşünmeden "O kadar uğraşa hiç değmez, çocuğumu hayatta tıp bölümünde okutmazdım" dedi.
Annem her zamanki gibi maaşa odaklı soru sordu, "Maaşınız ne kadar?"
"5"
Annemin ağzı açık kaldı çünkü annem neredeyse iki katını alıyordu. Hastaneden çıkınca...
S- "Bak, hiç de dediğin gibi değilmiş."
A- "Başka ne olacaksın kaymakam mı?"
-_-
İçim daraldı yeminle! Biri çekip kurtarsın beni buradan!
Bu yorum yazar tarafından silindi.
SilKesinlikle yorumlarından liseye yeni geçiyor gibi bir halin yok. Hatta seni benden büyük bile sanıyordum. Afahcs
SilTabii ki göreceksin adını. Hem zaten senden başka okuyucum yok gibi kendi kendimize takılıyoruz ne güzel. ^^ :D
Daha önünde kocaman yılların var. Eninde sonunda kendine meslek bulacaksın. *-*
*yumruğunu çocuk gibi masaya vurarak* Yeni yazı isteriiim!! ^^
YanıtlaSil21 gündür yazmıyorsun, endişelendim şimdi. En azından ölmedim falan yaz. -_-
YanıtlaSilAyy ben seni yerim! Bir de gün saymış. *-* Ölmedim. hfajfa Yazamıyorum, malum YGS hazırlık. Haftanın her günü eve en erken 19.30'da geliyorum ve en geç 7'de evden çıkıyorum. İnan bilgisayarı açacak an bulsam gelip az da olsa bir şeyler yazarım ama, bayram tatilinde artık ^^
SilOooo demek çalışıyoruz. Anlatacak çok şeyim vardı ama sonraya bırakayım o zaman. ^^ Başarılar. ♥
SilEleanooooor benim blog aldı başını gitti nerelerdesin?? :/ Küçük kısa minnacık bir güncel de olsa lütfen.
YanıtlaSilAa bu arada ben Shika, nickimi değiştirmiştim. ^^
SilMerhabaa ^^ Unutmuşum buraları, kusura bakma tatlım. Güncelleme eklemek istiyorum en yakın zamanda. *-*
SilZuriii şifremi unuttuğum için giremiyorum :/ buraları unutmuşum :') mail adresimi bile unuttum :D görünce yazmak istediğim seni özlemişim. kim bilir hayatında neler değişti...
Sil